Αν η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. σάλπιζε απέναντι στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ το μήνυμα της αντιμνημονιακής φιλολαϊκής συμπαράταξης μέχρι το τέλος, τότε ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ, ενταγμένος σε ένα μεγάλο μέτωπο, δύσκολα θα έκανε πίσω για να συνομολογήσει μνημόνιο. Και αν η ηγεσία του επιχειρούσε μια μνημονιακή "κωλοτούμπα", δύσκολα θα μπορούσε να τη φέρει σε πέρας, αφού θα είχε απέναντί της τόσο το Κ.Κ.Ε. όσο και τις ισχυρές δυνάμεις του "ΟΧΙ"εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ηγεσία, όμως, του Κ.Κ.Ε. στο όνομα της καθαρότητας της υποτιθέμενης σοσιαλιστικής επανάστασης, έχασε αυτήν την ευκαιρία.
Αν, όμως, τότε, στην περίπτωση του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. είχε κάποια δικαιολογία για να αρνείται τη συμπαράταξη μαζί του, ποιο μπορεί να είναι τώρα το επιχείρημα ώστε να αναγορεύει εν όψει των κρίσιμων εκλογών της 20ης Σεπτέμβρη, ως κύριο αντίπαλό της τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ;
Ο Δ. Κουτσούμπας αφιέρωσε τον χαιρετισμό του στην Κοκκινιά, στις 28/8/15 στην εκδήλωση μνήμης για το Μπλόκο, σε μία επίθεση αποκλειστικά, σχεδόν, στη Λαϊκή Ενότητα και κάτι που δε συνηθίζει το Κ.Κ.Ε., επίθεση προσωπικά στον Παναγ. Λαφαζάνη και μάλιστα με αήθεις χαρακτηρισμούς και απρεπείς υπαινιγμούς.
Ο Δ. Κουτσούμπας αναφερόμενος ειδικά στον Παναγιώτη Λαφαζάνη που έχει απευθύνει κάλεσμα συστράτευσης στο ΚΚΕ αναρωτήθηκε πότε «ανακάλυψε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από αντιμνημονιακή έγινε μνημονιακή» και σημείωσε: «ο κ. Λαφαζάνης ήταν ο πρώτος πιλότος στα κυβερνητικά Boeing, που κουβαλούσε κατά διακοσαριές τους εκπροσώπους της ελληνικής και διεθνούς πλουτοκρατίας, πότε στη Μόσχα, το Πεκίνο, το Μπακού και πότε αλλού, σαν φρεσκο - αβανταδόρος επιχειρηματικών σχεδίων, για το ξεπούλημα των υδρογονανθράκων, των δικτύων μεταφοράς ενέργειας και της δημόσιας περιουσίας...». «Όλοι αυτοί συνταξιδιώτες καπιταλιστές, που κουβαλούσε στα κυβερνεία του καπιταλισμού ανά τον κόσμο, ήταν «αντιμνημονιακοί» και τον πούλησαν μετά, στη μοιρασιά;» πρόσθεσε.
«Ας αφήσουν λοιπόν τις λαφαζανιές. Και δεν αναφερόμαστε εδώ για όσους και όσες από τους απλούς ανθρώπους του λαού μας αγνά και ειλικρινά συγκινήθηκαν και πίστεψαν στην ελπίδα, στα συνθήματα και τους συμβολισμούς, που όμως αποδείχτηκαν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...» πρόσθεσε.
Κατέληξε ζητώντας δυνατό ΚΚΕ για «να αντιπαλέψουμε το μνημόνιο που χρεοκοπεί το λαό. Να ανοίξουμε το δρόμο για να απαλλαγούμε οριστικά από τις αντιλαϊκές συμφωνίες - μνημόνια. Να απαλλαγούμε από τους πραγματικούς υπεύθυνους: την εξουσία του κεφαλαίου και τις ενώσεις του».
«Σύνθημά μας ας γίνει: Καμιά λαϊκή ψήφος σε καμιά γειτονιά του Πειραιά, να μην χαθεί προς τα κόμματα του κεφαλαίου που ψήφισαν μνημόνιο. Καμιά ψήφος να μην δοθεί στους ναζιστές εγκληματίες της ΧΑ. Καμιά ψήφος να μην δοθεί στους καιροσκόπους του ΣΥΡΙΖΑ 2, της ονομαζόμενης ΛΑΕ. Μαζί με το ΚΚΕ για να γίνει ο λαός κυρίαρχος της οικονομίας και της εξουσίας για μια πραγματικά αληθινή εργατική λαϊκή κυριαρχία, εξουσία» πρόσθεσε.
Το Κ.Κ.Ε. διαπράττει λάθος, σοβαρότατο λάθος, να επιτίθεται και μάλιστα με προσωπικά και παντελώς ανυπόστατα και συκοφαντικά επιχειρήματα κατά του Παναγ. Λαφάζανη.
Κατ'αρχάς, στο Πεκίνο δεν ταξίδεψε ο Παναγ. Λαφαζάνης, ενώ στο Μπακού πήγε μόνος του εκπροσωπώντας την Ελλάδα σε διεθνές ενεργειακό φόρουμ για τους συμμετέχοντες στον αζερικό αγωγό ΤΑΡ και με την ευκαιρία είδε τα επιτεύγματα του υπαρκτού σοσιαλισμού στο Αζερμπαϊτζάν και την οικογένεια Αλίεφ που δεσπόζει στο Μπακού από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης.
Όσον αφορά τις επισκέψεις του Λαφαζάνη σε Μόσχα και Πετρούπολη δεν είχαν τίποτα το κοινό με τις επισκέψεις επιχειρηματιών στο οικονομικό forum της τελευταίας και αποσκοπούσαν στην ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεων και συγκεκριμένα στη συμφωνία για την κατασκευή ελληνορωσικού αγωγού φυσικού αερίου.
Ποιος ο λόγος να ενοχλείται το Κ.Κ.Ε. από την ενδυνάμωση των ελληνορωσικών σχέσεων; Θέλει την Ελλάδα ευρωατλαντικό και αμερικανικό οικόπεδο; Ασφαλώς όχι! Προς τι τότε η πολεμική;
Η στάση της ηγεσίας του Κ.Κ.Ε. είναι αδιέξοδη για τον τόπο και τον λαό, που διψούν για μιαπροοδευτική ανάσα και μια αναπτυξιακή πνοή.
Η πρόκληση, πρόσκληση μιας συμπαράταξης Κ.Κ.Ε., Λ.Α.Ε. και όλων των αριστερών δυνάμεων ή τουλάχιστον την αναστολή του μεταξύ τους πολέμου, παραμένει στο τραπέζι.
Και είναι πολύ επίκαιρη.