Του Γιώργου Μητραλιά
Να λοιπόν που η δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα έλυσε πριν από λίγο δυο από τα μεγαλύτερα προβλήματά της: εκείνο του δημόσιου χρέους και το άλλο που αντιπροσωπεύει η πρώην Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου. Πώς τα κατάφερε να πετύχει αυτό το κατόρθωμα; Μα, απλούστατα, σβήνοντας οριστικά και αμετάκλητα οτιδήποτε θύμιζε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τις πρωτοβουλίες που πήρε στη διάρκεια της σύντομης προεδρίας της, και ειδικά την Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους.
Απέναντι σε αυτό το εντυπωσιακό άλμα προς τα πίσω της ελληνικής κυβέρνησης, που παραπέμπει στις μέρες δόξας του θριαμβεύοντος σταλινισμού της δεκαετίας του 1930 (1) αλλά και του πιο ζοφερού μακαρθισμού των αρχών της δεκαετίας του 1950, δικαιούμαστε να αναρωτηθούμε: Μήπως εξαιτίας όλων αυτών εξαφανίστηκε το δημόσιο χρέος; Μήπως η Ζωή Κ. αποδέχτηκε την ήττα της και το πήρε απόφαση να μην λέει πια την αλήθεια και να σταματήσει τις βιτριολικές της κριτικές;
Η απάντηση είναι Όχι. Το αστρονομικό ελληνικό δημόσιο χρέος συνεχίζει απτόητο την ξέφρενη πορεία του όπως εξάλλου και η Ζωή Κ. που αρνείται να αποδεχθεί την ήττα της. Όμως, τότε επιβάλλεται μια ερώτηση: Μια και είναι πασιφανές ότι ο καθαρισμός της ιστοσελίδας της Βουλής από τις ανεπιθύμητες παρουσίες αποδείχτηκε αναποτελεσματικός, γιατί τότε ο διάδοχος της Ζωής Κ. και οι φίλοι του ενήργησαν με αυτό το τρόπο; Τι ακριβώς επιδίωκαν;
Η μόνη δυνατή απάντηση είναι ότι με αυτή την ενέργειά τους, όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι επιδίωκαν να στείλουν ένα μήνυμα ή μάλλον ένα σινιάλο. Σε ποιον; Μα, προφανώς στους περίφημους «Ευρωπαίους εταίρους» με τους οποίους οι νέες ελληνικές αρχές μόλις είχαν συνάψει μια συμφωνία που είναι ταυτόχρονα και… το μοναδικό πρόγραμμα της δεύτερης κυβέρνησης Τσίπρα. Αλλά επίσης, και στους πάμπολλους «από κάτω» της Ελλάδας για να μην έχουν την παραμικρή αμφιβολία ότι είναι αναπόφευκτη η συντριβή κάθε αντίστασης στα Μνημόνια και στους εμπνευστές τους…
Με λίγα λόγια, επρόκειτο για μια εντελώς συμβολική ενέργεια που, ούτε λίγο ούτε πολύ, φιλοδοξούσε να σβήσει για πάντα από τη συλλογική μνήμη των Ελλήνων όχι μόνο κάθε ίχνος μιας εναλλακτικής πρότασης στη πολιτική των Μνημονίων, αλλά ακόμα και το όνομα εκείνης που είχε μπορέσει να ενσαρκώσει αυτή την εναλλακτική πρόταση και πρακτική!
Στη πραγματικότητα, η μανία αυτών των νεόφυτων του νεοφιλελευθερισμού ενάντια σε οτιδήποτε θα μπορούσε να ταυτιστεί με την ένοχη συνείδησή τους, δεν περιορίστηκε να εξαφανίσει μόνον ό,τι θύμιζε τη σύντομη προεδρία της Ζωής Κ. Σβήνοντας και το Κάλεσμα της διεθνούς εκστρατείας «υποστήριξης της Επιτροπής Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους καθώς και του δικαιώματος των λαών να ελέγξουν τα δημόσια χρέη» (2) αυτοί οι μαθητευόμενοι μάγοι της «σταλινικής σχολής της παραχάραξης» θέλησαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος των -μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι αράδες-- 24.432 ανδρών και γυναικών από τις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, που έχουν εκδηλώσει την υποστήριξή τους σε αυτή την εκστρατεία! Ενεργώντας με αυτό τον τρόπο, δεν απέδειξαν όμως παρά ένα πράγμα: την τέλεια περιφρόνησή τους για αυτούς τους χιλιάδες προοδευτικούς ανθρώπους, από τους οποίους τουλάχιστον 2000 είναι πανεπιστημιακοί και οικονομολόγοι, που διέπραξαν το «έγκλημα» να θέλουν υποστηρίξουν την Ελλάδα ενάντια στους δημίους της!
Η ροπή των ηγετών του μεταλλαγμένου Σύριζα προς τις χειρότερες διοικητικές μεθόδους δεν μπορεί να εκπλήξει. Πράγματι, πολύ πριν από τη θεαματική τους συνθηκολόγηση, έβαζαν ήδη τα ειδικευμένα στις βρώμικες δουλειές ΜΜΕ να επιτεθούν βίαια και χυδαία στην Επιτροπή Αλήθειας χωρίς όμως να τολμούν οι ίδιοι να της ασκήσουν κριτική δημόσια και επί της ουσίας. Η πικρή αλήθεια είναι ότι μάταια θα ψάξει κανείς να βρει έστω και μια περίπτωση που κάποιος από αυτούς παρουσιάζει έστω και ένα επιχείρημα ενάντια στο λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους από τους πολίτες…
Αντίθετα, όλοι αυτοί οι δειλοί προτίμησαν πάντα τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη από τη δημόσια αντιπαράθεση. Κυνικοί και οπλισμένοι με την αλαζονεία της εξουσίας, αδιαφορούν παντελώς για τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που έχουν υπογράψει το Κάλεσμα υποστήριξης στην Επιτροπή Αλήθειας επειδή αυτή δεν τους χρησιμεύει σε τίποτα καθώς αυτές οι διάσημες μετριότητες αισθάνονται άνετα μόνο παρέα με τους «μεγάλους» αυτού του κόσμου. Στη περίπτωσή τους ισχύει απόλυτα αυτό που έλεγε ο Χόρχε Σεμπρούν για τον Σαντιάγο Καρίγιο: Όλη του τη ζωή δεν ήθελε παρά μόνο ένα πράγμα, να μπει στα μεγάλα σαλόνια…
Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη ότι, ζώντας μέσα στη διαρκή ανασφάλεια και ανακαλύπτοντας εχθρούς εκεί όπου δεν υπάρχουν παρά απλοί προβληματισμένοι αριστεροί, αυτά τα κακέκτυπα ενός μακιαβελισμού της δεκάρας προσφεύγουν στις χειρότερες σταλινικές παραδόσεις προκειμένου να εξαφανίσουν ό,τι τους ενοχλεί. Καθώς όμως δεν διαθέτουν -ευτυχώς- τα μέσα που διέθετε στο καιρό του ο πατερούλης των λαών, αρκούνται να σβήνουν οτιδήποτε μαρτυρεί τις προδοσίες και τις λοιπές αμαρτίες τους κατ’εικόνα και ομοίωση των σταλινικών ιεροεξεταστών που εξαφάνιζαν τις ζωές, τα ονόματα ή ακόμα και τα πρόσωπα των σοβιετικών πολιτών. Εύγλωττη λεπτομέρεια: Όπως τότε στη Μόσχα, έτσι και σήμερα στην Αθήνα, αυτοί οι ιεροεξεταστές εξαφανίζουν κατ’απόλυτη προτεραιότητα εκείνους που τολμούν να αρνούνται τη γενετική μετάλλαξη του κόμματός τους και επιμένουν να δηλώνουν κομμουνιστές, αντικαπιταλιστές και ριζοσπάστες επικριτές της καθεστηκυίας τάξης!...
Το συμπέρασμά μας θέλει να είναι αισιόδοξο: θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από το «καθάρισμα» της ιστοσελίδας της ελληνικής Βουλής, ή ακόμα και από την ακατάπαυστη εκστρατεία δυσφήμισης και χτυπημάτων κάτω από τη ζώνη για να εξαφανιστούν οι αντιστάσεις ενάντια σε εκείνους που πούλησαν τη ψυχή τους στο νεοφιλελεύθερο διάβολο αποδεχόμενοι να εφαρμόσουν τις απάνθρωπες πολιτικές του. Ακόμα και σε πολύ δύσκολες συνθήκες, η μάχη συνεχίζεται επειδή πρόκειται τώρα για την υπεράσπιση ότι πιο πολύτιμου έχουμε: της αξιοπρέπειας και της επιβίωσής μας…
Σημειώσεις
1. Βλέπε το κλασικό έργο του David King “The Commissar Vanishes: The Falsification of Photographs and Art in Stalin’s Russia”, Εκδόσεις: Henry Holt and Company, 1999.
2. Βλέπε την ιστοσελίδα του Καλέσματος (σε 16 γλώσσες) και της διεθνούς εκστρατείας υποστήριξης: http://greekdebttruthcommission.org/index_el.php
Με δεδομένο ότι, ενάντια σε θεούς και δαίμονες, αυτή η εκστρατεία συνεχίζεται, οι υπογραφές υποστήριξης είναι περισσότερο παρά ποτέ καλοδεχούμενες.
Να λοιπόν που η δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα έλυσε πριν από λίγο δυο από τα μεγαλύτερα προβλήματά της: εκείνο του δημόσιου χρέους και το άλλο που αντιπροσωπεύει η πρώην Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου. Πώς τα κατάφερε να πετύχει αυτό το κατόρθωμα; Μα, απλούστατα, σβήνοντας οριστικά και αμετάκλητα οτιδήποτε θύμιζε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τις πρωτοβουλίες που πήρε στη διάρκεια της σύντομης προεδρίας της, και ειδικά την Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους.
Απέναντι σε αυτό το εντυπωσιακό άλμα προς τα πίσω της ελληνικής κυβέρνησης, που παραπέμπει στις μέρες δόξας του θριαμβεύοντος σταλινισμού της δεκαετίας του 1930 (1) αλλά και του πιο ζοφερού μακαρθισμού των αρχών της δεκαετίας του 1950, δικαιούμαστε να αναρωτηθούμε: Μήπως εξαιτίας όλων αυτών εξαφανίστηκε το δημόσιο χρέος; Μήπως η Ζωή Κ. αποδέχτηκε την ήττα της και το πήρε απόφαση να μην λέει πια την αλήθεια και να σταματήσει τις βιτριολικές της κριτικές;
Η απάντηση είναι Όχι. Το αστρονομικό ελληνικό δημόσιο χρέος συνεχίζει απτόητο την ξέφρενη πορεία του όπως εξάλλου και η Ζωή Κ. που αρνείται να αποδεχθεί την ήττα της. Όμως, τότε επιβάλλεται μια ερώτηση: Μια και είναι πασιφανές ότι ο καθαρισμός της ιστοσελίδας της Βουλής από τις ανεπιθύμητες παρουσίες αποδείχτηκε αναποτελεσματικός, γιατί τότε ο διάδοχος της Ζωής Κ. και οι φίλοι του ενήργησαν με αυτό το τρόπο; Τι ακριβώς επιδίωκαν;
Η μόνη δυνατή απάντηση είναι ότι με αυτή την ενέργειά τους, όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι επιδίωκαν να στείλουν ένα μήνυμα ή μάλλον ένα σινιάλο. Σε ποιον; Μα, προφανώς στους περίφημους «Ευρωπαίους εταίρους» με τους οποίους οι νέες ελληνικές αρχές μόλις είχαν συνάψει μια συμφωνία που είναι ταυτόχρονα και… το μοναδικό πρόγραμμα της δεύτερης κυβέρνησης Τσίπρα. Αλλά επίσης, και στους πάμπολλους «από κάτω» της Ελλάδας για να μην έχουν την παραμικρή αμφιβολία ότι είναι αναπόφευκτη η συντριβή κάθε αντίστασης στα Μνημόνια και στους εμπνευστές τους…
Με λίγα λόγια, επρόκειτο για μια εντελώς συμβολική ενέργεια που, ούτε λίγο ούτε πολύ, φιλοδοξούσε να σβήσει για πάντα από τη συλλογική μνήμη των Ελλήνων όχι μόνο κάθε ίχνος μιας εναλλακτικής πρότασης στη πολιτική των Μνημονίων, αλλά ακόμα και το όνομα εκείνης που είχε μπορέσει να ενσαρκώσει αυτή την εναλλακτική πρόταση και πρακτική!
Στη πραγματικότητα, η μανία αυτών των νεόφυτων του νεοφιλελευθερισμού ενάντια σε οτιδήποτε θα μπορούσε να ταυτιστεί με την ένοχη συνείδησή τους, δεν περιορίστηκε να εξαφανίσει μόνον ό,τι θύμιζε τη σύντομη προεδρία της Ζωής Κ. Σβήνοντας και το Κάλεσμα της διεθνούς εκστρατείας «υποστήριξης της Επιτροπής Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους καθώς και του δικαιώματος των λαών να ελέγξουν τα δημόσια χρέη» (2) αυτοί οι μαθητευόμενοι μάγοι της «σταλινικής σχολής της παραχάραξης» θέλησαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος των -μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι αράδες-- 24.432 ανδρών και γυναικών από τις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, που έχουν εκδηλώσει την υποστήριξή τους σε αυτή την εκστρατεία! Ενεργώντας με αυτό τον τρόπο, δεν απέδειξαν όμως παρά ένα πράγμα: την τέλεια περιφρόνησή τους για αυτούς τους χιλιάδες προοδευτικούς ανθρώπους, από τους οποίους τουλάχιστον 2000 είναι πανεπιστημιακοί και οικονομολόγοι, που διέπραξαν το «έγκλημα» να θέλουν υποστηρίξουν την Ελλάδα ενάντια στους δημίους της!
Η ροπή των ηγετών του μεταλλαγμένου Σύριζα προς τις χειρότερες διοικητικές μεθόδους δεν μπορεί να εκπλήξει. Πράγματι, πολύ πριν από τη θεαματική τους συνθηκολόγηση, έβαζαν ήδη τα ειδικευμένα στις βρώμικες δουλειές ΜΜΕ να επιτεθούν βίαια και χυδαία στην Επιτροπή Αλήθειας χωρίς όμως να τολμούν οι ίδιοι να της ασκήσουν κριτική δημόσια και επί της ουσίας. Η πικρή αλήθεια είναι ότι μάταια θα ψάξει κανείς να βρει έστω και μια περίπτωση που κάποιος από αυτούς παρουσιάζει έστω και ένα επιχείρημα ενάντια στο λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους από τους πολίτες…
Αντίθετα, όλοι αυτοί οι δειλοί προτίμησαν πάντα τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη από τη δημόσια αντιπαράθεση. Κυνικοί και οπλισμένοι με την αλαζονεία της εξουσίας, αδιαφορούν παντελώς για τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που έχουν υπογράψει το Κάλεσμα υποστήριξης στην Επιτροπή Αλήθειας επειδή αυτή δεν τους χρησιμεύει σε τίποτα καθώς αυτές οι διάσημες μετριότητες αισθάνονται άνετα μόνο παρέα με τους «μεγάλους» αυτού του κόσμου. Στη περίπτωσή τους ισχύει απόλυτα αυτό που έλεγε ο Χόρχε Σεμπρούν για τον Σαντιάγο Καρίγιο: Όλη του τη ζωή δεν ήθελε παρά μόνο ένα πράγμα, να μπει στα μεγάλα σαλόνια…
Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη ότι, ζώντας μέσα στη διαρκή ανασφάλεια και ανακαλύπτοντας εχθρούς εκεί όπου δεν υπάρχουν παρά απλοί προβληματισμένοι αριστεροί, αυτά τα κακέκτυπα ενός μακιαβελισμού της δεκάρας προσφεύγουν στις χειρότερες σταλινικές παραδόσεις προκειμένου να εξαφανίσουν ό,τι τους ενοχλεί. Καθώς όμως δεν διαθέτουν -ευτυχώς- τα μέσα που διέθετε στο καιρό του ο πατερούλης των λαών, αρκούνται να σβήνουν οτιδήποτε μαρτυρεί τις προδοσίες και τις λοιπές αμαρτίες τους κατ’εικόνα και ομοίωση των σταλινικών ιεροεξεταστών που εξαφάνιζαν τις ζωές, τα ονόματα ή ακόμα και τα πρόσωπα των σοβιετικών πολιτών. Εύγλωττη λεπτομέρεια: Όπως τότε στη Μόσχα, έτσι και σήμερα στην Αθήνα, αυτοί οι ιεροεξεταστές εξαφανίζουν κατ’απόλυτη προτεραιότητα εκείνους που τολμούν να αρνούνται τη γενετική μετάλλαξη του κόμματός τους και επιμένουν να δηλώνουν κομμουνιστές, αντικαπιταλιστές και ριζοσπάστες επικριτές της καθεστηκυίας τάξης!...
Το συμπέρασμά μας θέλει να είναι αισιόδοξο: θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από το «καθάρισμα» της ιστοσελίδας της ελληνικής Βουλής, ή ακόμα και από την ακατάπαυστη εκστρατεία δυσφήμισης και χτυπημάτων κάτω από τη ζώνη για να εξαφανιστούν οι αντιστάσεις ενάντια σε εκείνους που πούλησαν τη ψυχή τους στο νεοφιλελεύθερο διάβολο αποδεχόμενοι να εφαρμόσουν τις απάνθρωπες πολιτικές του. Ακόμα και σε πολύ δύσκολες συνθήκες, η μάχη συνεχίζεται επειδή πρόκειται τώρα για την υπεράσπιση ότι πιο πολύτιμου έχουμε: της αξιοπρέπειας και της επιβίωσής μας…
Σημειώσεις
1. Βλέπε το κλασικό έργο του David King “The Commissar Vanishes: The Falsification of Photographs and Art in Stalin’s Russia”, Εκδόσεις: Henry Holt and Company, 1999.
2. Βλέπε την ιστοσελίδα του Καλέσματος (σε 16 γλώσσες) και της διεθνούς εκστρατείας υποστήριξης: http://greekdebttruthcommission.org/index_el.php
Με δεδομένο ότι, ενάντια σε θεούς και δαίμονες, αυτή η εκστρατεία συνεχίζεται, οι υπογραφές υποστήριξης είναι περισσότερο παρά ποτέ καλοδεχούμενες.