Η όλη εκδήλωση, δηλωμένη πρόθεση , είχε το τι θα γίνει με το θέμα των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο. Την διένεξη υπουργείου ( και εθνικού σχεδίου) με τον περιφερειάρχη Τατούλη. Υπόδηλη, όμως, η νομιμοποίηση των βουλευτών Κορινθίας του ΣΥΡΙΖΑ, του υπουργείου, των Δημάρχων της Κορινθίας. Οι αυτοδιοικητικές παρατάξεις που διοργάνωσαν την εκδήλωση ήταν: Αυτοδιοικητική Παρέμβαση Σικυωνίων Πολιτών, Ενωτική Ριζοσπαστική Παράταξη (δήμος Βέλλου-Βόχας), Πρωτοβουλία Αλληλέγγυων Πολιτών (δήμος Κορινθίων), Πρωτοβουλία Πολιτών (δήμου Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων), Συμπολιτεία (δήμου Ξυλοκάστρου- Ευρωστίνης). Έχουν κάθε δικαίωμα να «ξεπλύνουν» κυβερνητικούς. Έχουν μια τάση Συριζαίικης ανθρωπολογίας, οπότε νιώθουν να έχουν συγγενείς ψηλά, στην κυβέρνηση και στην βουλή.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ενταχθεί στο προσωπικό αποδιάρθρωσης της κοινωνίας. Είμαστε σε στιγμές έντονης αντιπαλότητας της κοινωνίας με τους εφήμερους διαχειριστές της υπερχρέωσης της χώρας και εκποίησης δημόσιων υποδομών. Αντιμετώπισης της κοινωνίας ως αστείρευτου φοροδοτικού πορτοφολιού. Οι παρατάξεις που οργάνωσαν την εκδήλωση ήθελαν να ενημερωθούμε από αυτούς τους ανάλγητους διαχειριστές του κράτους. Ενώ, όπου βρεθούν οι Συριζαίοι βουλευτές αντιμετωπίζονται με απαξίωση, σνομπισμό, τους έφεραν στο Κιάτο για να τους δώσουν βήμα, να τους ξαναπροξενέψουν με την κοινωνία ,αυτήν που οι Συριζαίοι έχουν πάρει διαζύγιο.
Από το βήμα της εκδήλωσης μίλησαν και δήμαρχοι που απέδωσαν αλλού ευθύνες τους για τα σκουπίδια. Για το τι έκαναν τόσα χρόνια ή τι δεν έκαναν. Οι 5 διοργανωτικές παρατάξεις ( αλλά και οι δήμαρχοι) απέχουν από οποιανδήποτε θετική παρέμβαση στο γενικό εκπτωτικό τοπίο της πολιτικής. Αισθάνονται και λίγο βολικά με αυτήν την αριστεροκάπηλη Συριζαίικη ανεπάρκεια. Όπως πάντα η «αυτοδιοίκηση» στη χώρα ήταν μηχανισμός απορρόφησης του κοινωνικού από το ολοκληρωτικό κράτος. Ή επί το απλούστερο: ένα ανέμπνευστο αυτοδιοικητικό προσωπικό που αναζητά χώρο στη θαλπωρή υπερκείμενων θεσμών. Είναι μια εσωτερική αλληλεγγύη όλων των θεσμικών βαθμίδων εξουσίας.
Στην εκδήλωση παρευρέθησαν σε μέγιστο στιγμιαίο αριθμό εβδομήντα πέντε. Η συζήτηση ήταν - κατά την πρόσκληση- τι θα κάνουμε στην Πελοπόννησο, άρα και τι θα κάνει ο φορέας διαχείρισης των σκουπιδιών, ο ΦΟΔΣΑ. Όμως, ο πρόεδρος του ΦΟΔΣΑ και δήμαρχος Ξυλ/στρου-Ευρωστίνης ήλθε, είδε και νωρίς απήλθε.
Ας πάμε στους δύο τεχνικούς, προσκεκλημένους ομιλητές. Η κ.Σπανούδη και ο κ. Κεφαλάς μίλησαν για την ανακύκλωση, για το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων επιβεβαίωσαν το όχι σε «φαραωνικά» έργα, μεγάλο εργοστάσιο Τατούλη-Τέρνα. Η κ. Σπανούδη έδειξε το τοπικό σχέδιο μιας συνεργασίας δήμων της Αθήνας. Όταν, όμως, μιλάμε για τοπικό λαμβάνουμε δύο δομικές συνισταμένες της τοπικότητας: τους ανθρώπους και τη γη, την κοινωνία και την γεωγραφία και την ιστορική αλληλοεξάρτησή τους. Οι δήμοι της Ελληνικής υπαίθρου είναι διαφορετικοί από τους αστικούς. Έτσι, δεν πρέπει εδώ να ξεπατικώνουμε αυτά που ταιριάζουν σ’ άλλα. Είμαστε μικρές πόλεις με αγροτική ενδοχώρα που σημαίνει άλλο μοντέλο, και που γι’ αυτούς τους δήμους χρειάζονται άλλες προδιαγραφές σύνταξης τοπικών σχεδίων. Πολύ σύντομα αυτά, αν και οι αγρότες είναι στους δρόμους και έπρεπε να είναι σε συζητήσεις για τοπικά σχέδια. Υπάρχει περίπτωση τοπικών σχεδίων χωρίς το τοπικό παραγωγικό και καταναλωτικό δυναμικό που είναι στην περιοχή μας οι αγρότες; Θα μου πείτε ότι εδώ οι αγρότες απουσιάζουν από στρατηγικά σχέδια, γενικά πολεοδομικά, από συζητήσεις-προτάσεις σε δημοτικά συμβούλια. Τους εκπαίδευσαν ότι ανάπτυξη ήταν να πουλάμε οικόπεδα, να χτίσουμε κορεσμένο τείχος-οικιστική συνέχεια στην παραλία του Νότιου Κορινθιακού, να μην παράγουμε και να τζογάρουμε στο χρηματιστήριο. Και ύστερα ήρθαν τα δεινά, επιστήμονες, αγρότες, όλοι βρίσκονται σε απόγνωση. Ωστόσο το τοπικό αυτοδιοικητικό προσωπικό αδυνατεί να αντιληφθεί τι έφταιξε και να κάνει κάτι υποβοηθητικό μιας ανθρώπινης πορείας. Να εντάξει στον Γενικό Τοπικό σχεδιασμό την αγροτικότητα των δήμων και να τον εξειδικεύσει σε επιμέρους Τοπικά σχέδια.
Η εκδήλωση στο Κιάτο είχε δυνατότητα να αποδώσει μόνο για τους οργανωτές, τους Συριζαίους βουλευτές και δημάρχους. Στους υπόλοιπους δεν έδωσε κάτι. Εκείνο που απαιτείται είναι μιας ευρείας οριζοντιότητας συζήτηση για τα Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης Απορριμμάτων. Πού είναι η διαβούλευση; Να τους ζητήσουμε να μιλήσουν, να προτείνουν, να συνεργασθούν για Διατοπικά Σχέδια Ανάπτυξης; Όχι. Είναι πέρα από τα σύνορα των δυνατοτήτων τους.
