Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι όταν μας έσπρωξαν σ’ αυτή την κατρακύλα το επιχείρημα γι αυτή την απόφαση ήταν ότι η Ελλάδα είχε μεγάλο χρέος, διότι είχε μεγάλο έλλειμμα και ότι ο λόγος για το μεγάλο αυτό έλλειμμα, πέραν των δημοσίων υπαλλήλων ήταν και η εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Πόση όμως ήταν αυτή η φοροδιαφυγή, στο όνομα της οποίας κάποιο καιρό πίσω, ολόκληρες διμοιρίες ΜΑΤ έφτασαν στο σημείο να ξεσπιτωθούν, για να
συλλάβουν επ’ αυτοφόρω την προσωποποίηση της φοροδιαφυγής,
την Υδραία ταβερνιάρισσα, δηλαδή;
Ένα μέτρο προσδιορισμού της φοροδιαφυγής είναι μέσω της υστέρησης των φορολογικών εσόδων ως ποσοστό του ΑΕΠ, από το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Με ένα χοντρικό υπολογισμό, η υστέρηση αυτή στη δεκαετία 2000-2009 ήταν κατά μέσο όρο 5.3% του ΑΕΠ. Για ένα μέσο ΑΕΠ περίπου στα 200δις, η μέση ετήσια φοροδιαφυγή στην Ελλάδα ανερχόταν στα 5.3 * 200= 10.6 δις. Για ένα πληθυσμό στα 11εκατ., η κατά κεφαλή φοροδιαφυγή μπορεί να υπολογιστεί χοντρικά στα 1000 ευρώ.
Μόλις πριν από λίγες μέρες πληροφορηθήκαμε ότι στην ΕΕ η φοροδιαφυγή τρέχει με 1 τρις ευρώ. Ο πληθυσμός της ΕΕ είναι στα 500 εκατ. Αν διαιρέσουμε το 1 τρις με τα 500 εκατ., βγαίνει ότι η κατά κεφαλή φοροδιαφυγή εντός της ΕΕ ανέρχεται στα 1012/5 108=2000 ευρώ.
Δηλαδή, η φοροδιαφυγή στην ΕΕ είναι κατά μέσο όρο διπλάσια της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα.
Αλλά ακόμα και να κάνουμε λάθος στην προσέγγιση της φοροδιαφυγής και να είναι στα 19 δις, όπως κάπου το πήρε το μάτι μου, τότε το πολύ-πολύ η κατά κεφαλή φοροδιαφυγή στην Ελλάδα να είναι στα 1700 ευρώ, δηλαδή πάλι μικρότερη απ’ ότι υπολογίζεται στην ΕΕ.
Κι όμως, η Ελλάδα βρέθηκε στο στόχαστρο, απλά γιατί έτσι μπόρεσαν να ενοχοποιήσουν ένα ολόκληρο λαό και να τον τσακίσουν. Αν επρόκειτο να εφαρμοστεί ποτέ κάποιος αντιρατσιστικός νόμος πανευρωπαϊκά, τότε η πρώτη που θα έπρεπε να καταδικαστεί υποδειγματικά θα ήταν η Γερμανία.
Αλλά, το ευρωπαϊκό σκυλολόι έπεσε για άλλη μια φορά έξω στους υπολογισμούς του. Θεώρησε προφανώς όταν εφαρμόζοντας μια τελική λύση στην Ελλάδα, θα γλίτωνε το ίδιο και δεν θα βρισκόταν σήμερα στη δυσάρεστη θέση να αναγκάζεται τώρα να βάζει χέρι στους προστατευόμενούς του φορολογικούς παραδείσους και να ξεμπροστιάζει πολυπαινεμένες, της νέας οικονομίας, εταιρίες όπως Google, Apple, Vodafone, Starbucks κλπ.
Δεν το ήξεραν οι φωστήρες της οικονομίας τι συμβαίνει με τις ξεχειλωμένες τρύπες του φορολογικού τους συστήματος; Δεν ήξεραν τα έντυπα και οι δημοσιογράφοι που τα επικουρούν, για τον χορό που είχε στηθεί; Φυσικά και ήξεραν. Πολύ καλά μάλιστα, μιας και οι ίδιοι τις είχαν δημιουργήσει.
Αλλά, στην ανάγκη, αποφάσισαν να θυσιάσουν και μερικές, μέχρι να κοπάσει ο θόρυβος και να ξεθυμάνει πρόσκαιρα η οργή. Σε λίγο καιρό, όλα πάλι το ίδιο είναι. Τουλάχιστον, όλο αυτό το διάστημα έχουμε μάθει πολλά.
Είναι κρίμα, όμως όλη αυτή η γνώση να παραμένει σε ύπνωση και να μην αξιοποιείται.
Πηγή: http://e-cynical.blogspot.gr/Τ