ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΡΑΔΟΜΕΝΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ
Προς μια εξαιρετικά κρίσιμη καμπή, όπου συμπυκνώνονται μεεκρηκτικό τρόπο όλα τα μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα, βαδίζει η χώρα εν όψει της “Μαύρης Δευτέρας”, 7ης Μαρτίου. Την ημέρα αυτή συγκαλείται αφ'ενός μεν η σύνοδος κορυφής Ε.Ε.- Τουρκίας για το προσφυγικό, αφ'ετέρου δε το Eurogroup για την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος. Και στα δύο μέτωπα, η κυβέρνηση Τσίπρα εμφανίζεται απολύτως παραδομένη, έχοντας αποδεχθεί επί της ουσίας τις αξιώσεις του ευρωσυστήματος και εξαντλεί τις προσπάθειές της στην ψυχολογική προετοιμασία του ελληνικόυ λαού για το βαρύτατο τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει.
Στο προσφυγικό, χαρακτηριστικές για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν την κυβέρνηση Τσίπρα οι εταίροι της ήταν οι προκλητικές δηλώσεις του Σλοβάκου πρωθυπουργού Ρόμπερτ Φίτσο. Η Ελλάδα “ίσως πρέπει να θυσιαστεί για το καλό της Ε.Ε.” δήλωσε θρασύτατα ο κεντροευρωπαίος πολιτικός, για να προσθέσει: “Κύριε Τσίπρα, θα υπάρξει μόνο ένα hotspot και θα λέγεται Ελλάδα”!
Είναι φανερό ότι η Αυστρία και ο χώρες του Βίζεγκραντ, που επέβαλαν μονομερώς το κλείσιμο των ελληνικών συνόρων, κάνουν απλώς τη βρόμικη δουλειά για λογαριασμό της κ. Μέρκελ, τοποθετώντας την Ελλάδα ντε φάκτο εκτός Σέγκεν, στην ίδια μοίρα με την Τουρκία. Οι δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, προορίζονται για απέραντα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων επ'αόριστον, με αντάλλαγμα κάποια εκατομμύρια “ανθρωπιστικής βοήθειας”- γύρω στα 500 εκατομμύρια, σε βάθος τριετίας, που κι αυτά δεν θα δοθούν στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά σε ΜΚΟ.
Αν ήθελαν η κ. Μέρκελ και οι λοιποί ισχυροί της Ε.Ε. θα μπορούσαν να “μαζέψουν” τους ηγέτες της Αυστρίας και της κεντρικής Ευρώπης και να επιβάλουν τα ανοιχτά σύνορα για τους πρόσφυγες. Όλοι θυμούνται πως, όταν η Ελλάδα βάδιζε προς το δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου, ο κ. Γιόυνκερ, μιλώντας στο όνομα του ευρωιερατείου, δήλωσε προκλητικά ότι “δεν υπάρχει δημοκρατική επιλογή ενός λαού κόντρα στις ευρωπαϊκές συνθήκες”, για να ακολουθήσει ο στραγγαλισμός των τραπεζών και ο ωμός εκβιασμός των Ελλήνων. Αυτή τη φορά, που η νεκρανάσταση της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων μας κλείνει τα σύνορα και ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν κάνει δημοψήφισμα εναντίον της αναλογικής κατανομής των προσφύγων- κινήσεις που παραβιάζουν ωμά όχι μόνο ευρωπαϊκές συνθήκες, αλλά και στοιχειώδεις ανθρωπιστικές αρχές- ο Γιούνκερ, η Μέρκελ, ο Τουσκ και όλη η παρέα τους ποιούν την νήσσαν.
Αντί να απαντήσει δυναμικά, με αντίποινα εναντίον των μονομερών μέτρων και διεθνείς πρωτοβουλίες, σε επίπεδο Ε.Ε. και ΟΗΕ για την αντιμετώπιση του προσφυγικού, η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχθεί τα τετελεσμένα και προετοιμάζεται για τη διαχείρισή τους. Αυτό διαμηνύουν η δήλωση Κοτζιά στον ΣΚΑΪ ότι η χώρα μπορεί να αντέξει 150.000 πρόσφυγες και η τοποθέτηση Μουζάλα στην ΚΕΔΕ ότι οι πρόσφυγες θα εγκλωβιστούν για μεγάλο διάστημα στη χώρα. Αντί για αναλογική κατανομή των προσφύγων μεταξύ των χωρών- μελών της Ε.Ε. περνάμε τώρα σε πρόγραμμα αναλογικής κατανομής τους μεταξύ των... νομών της ελληνικής επικράτειας!
Όσο για το δεύτερο “Σταυρό” που κουβαλάει ο ελληνικός λαός, την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, η κυβέρνηση Τσίπρα είναι σαν να διαμηνύει “φέρτε ό,τι να είναι να το υπογράψω, για να κλείσει επιτέλους η αξιολόγηση”, ελπίζοντας σε κάποια ελάχιστη επιείκεια λόγω του προσφυγικού. Είναι πιθανό τη Δευτέρα, στο Eurogroup, να ανοίξει ο δρόμος για το κλείσιμο της αξιολόγησης- αν και δεν αποκλείεται αυτό να γίνει σε... δόσεις, με τμηματική εκταμίευση της δόσης, ανάλογα με την ψήφιση και εφαρμογή των μνημονιακών νόμων, κατά το “εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν”. Το τίμημα, όμως, θα είναι βαρύτατο. Ήδη, ο Αλέξης Τσίπρας άρχισε να προετοιμάζει το λαό για μειώσεις και κυρίων συντάξεων άνω των 1.200 ευρώ, για βαρειά αύξηση της φορολογίας σε εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ, ενώ στο λογαριασμό περιλαμβάνονται επίσης τα κόκκινα δάνεια και το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων.
Εν όψει της διπλής ταπείνωσης της χώρας και των νέων, εξοντωτικών μέτρων που περιμένουν τον ελληνικό λαό, αποκτά επείγοντα χαρακτήρα η ευρύτερη δυνατή λαϊκή κινητοποίηση και η μετωπική συσπείρωση των μαχόμενων, αριστερών δυνάμεων που δεν αποδέχονται τα τετελεσμένα. Γίνεται ηλίου φαεινότερον πλέον ότι δεν υπάρχει δρόμος κοινωνικής σωτηρίας και ανθρωπιστικής διαχείρισης του προσφυγικού προβλήματος μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον της υπαρκτής, αντιδραστικής και ξενοφοβικής Ε.Ε., που καταδικάζει την Ελλάδα στο ρόλο ενός οιονεί προτεκτοράτου, με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις από τη συμμετοχή της και χωρίς κανένα θετικό αντάλλαγμα από αυτήν.