Στην τελευταία σύνοδο των ηγετών της Ε.Ε. αποκαλύφθηκε το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης : ο ρατσισμός , η απανθρωπιά και η ξενοφοβία κυριάρχησαν. Φάνηκε , επίσης, ότι η ελληνική κυβέρνηση χωρίς πυγμή και εναλλακτικό σχέδιο για μια ακόμη φορά κινήθηκε στις ράγες της υποτέλειας. Αποδείχτηκε η ανεπάρκεια της να χειριστεί μέσα σε δύσκολες συνθήκες ένα τεράστιο πρόβλημα.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μετά το τέλος της συνόδου μίλησε για σημαντική διπλωματική νίκη και ισχυρίστηκε ότι απέτρεψε ενέργειες χωρών που θα ήθελαν να μεταφέρουν το βάρος του προσφυγικού στην πατρίδα μας και να επιβάλλουν μονομερείς λύσεις. Αλήθεια, το κλείσιμο των συνόρων τι είναι; Δεν μετατοπίζεται η διαχείριση του προβλήματος στη χώρα μας; Δε μετατρέπεται έτσι σε ένα απέραντο hot spot; Ένα διεθνές ζήτημα, όπως το προσφυγικό, δεν μεταβάλλεται σε διμερές ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία; Επαίρεται η κυβέρνηση, επειδή κάνει μπαλάκι του πινγκ-πονγκ στη θάλασσα του Αιγαίου ανθρώπινες ψυχές; Πού βρίσκεται, ακριβώς, η διαφοροποίηση της με τις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου, οι οποίες επιβράβευσαν και υιοθέτησαν το κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου;
Αξίζει στο σημείο αυτό να τονίσουμε πως όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβερνητική προπαγάνδα ανακάλυπτε συμμαχίες με τη Μέρκελ, επειδή τάχα η τελευταία διαφώνησε με την πολιτική των κλειστών συνόρων. Πραγματικά είναι τόσο αφελείς κάποιοι που να πιστεύουν ότι η Αυστρία ή τα Σκόπιαενήργησαν χωρίς την έγκριση της Γερμανίας; Δεν αντιλήφθηκαν, άραγε, ότι η τελευταία τους παρότρυνε να κάνουν τη βρόμικη δουλειά για να μην πληγεί το δικό της γόητρο; Δεν κατάλαβαν ότι ο στόχος των κυρίαρχων της Ευρώπης ήταν από την αρχή ο περιορισμός και ο εγκλωβισμός των προσφύγων στη νότια Βαλκανική;
Η κυβέρνηση με τις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου προσυπέγραψε αυτήν την πολιτική. Και δεν είναι το μόνο. Νωρίτερα είχε αποδεχτεί τις περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο παρόλο που υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για τον πραγματικό σκοπό των ενεργειών του. Επιπλέον, συμφώνησε με την παρουσία Τούρκων αξιωματούχων στα νησιά μας. Με δεδομένη την αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας στην περιοχή και την ικανότητα της να βαφτίζει τις διεκδικήσεις σε βάρος τις χώρας μας σε ελληνοτουρκικές διαφορές, όσα συμβαίνουν μόνο σκεπτικισμό και ανησυχία προκαλούν. Ξεχάστηκε με μιας η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη γείτονα χώρα, οι φυλακίσεις και ο βασανισμόςπολιτικών κρατουμένων, οι συλλήψεις δημοσιογράφων και καθηγητών πανεπιστημίων, το κλείσιμο εφημερίδων κα.
Αποδεικνύεται , έτσι, ότι ελληνική κυβέρνηση έχει γίνει το πιο πειθήνιο όργανο της Ε.Ε., το πιο υπάκουοπαιδί της. Έχει αποδεχτεί ότι ο ρόλος της χώρας είναι εκείνος της αποικίας χρέους και αδημονεί να περάσει τον κάβο της αξιολόγησης και του ασφαλιστικού για να πάρει αυτό που της υποσχέθηκαν οι εταίροι της: την έναρξη των συζητήσεων για τη μείωση του χρέους. Με αυτό το χρυσό αυγό, που περιμένει να της γεννήσει η ευρωπαϊκή διπλωματία, θα πάει, αν χρειαστεί, στις επόμενες εκλογές, τώρα μάλιστα που τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά με τον ακροδεξιό και εθνικιστή σύμμαχο της. Η υποτέλεια και ο πολιτικός επαρχιωτισμός στο μεγαλείο του.
Και η συμφωνία με την Τουρκία; Ήδη έχει προκαλέσει έντονους προβληματισμούς. Επιφυλάξεις έχει εκφράσει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, ενώ δικαιολογημένες αντιδράσεις υπάρχουν από τη Διεθνή Αμνηστία και άλλες οργανώσεις γιατί καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι περιορισμοί που τίθενται, οι περίπλοκες διαδικασίες οι οποίες προβλέπονται και η εκφρασμένη άρνηση πολλών χωρών να δεχτούν πρόσφυγες, αναμένεται να οδηγήσουν σε νέα αδιέξοδα.
Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με φράχτες και τείχη, με επισκέψεις καλής θέλησης σε προσφυγικούς καταυλισμούς, με ποσοστώσεις και ανατολίτικα παζάρια, αλλά με τον τερματισμό των αιτίων που γεννούν προσφυγιά. Και επειδή αυτό βρίσκεται στο χώρο της ουτοπίας υπάρχει η λύση που προβλέπεται από τις διεθνείς συμβάσεις: η ελεύθερη μετάβαση των προσφύγων στη χώρα που επιθυμούν. Διαφορετικά τα προσφυγικά ρεύματα θα συνεχιστούν από τον ίδιο ή άλλους δρόμους . Ο Φαρίντ και η Εμινέ θα εξακολουθούν να παίζουν στα λασπόνερα της Ειδομένης. Οι ηγέτες της Ε.Ε χαχανίζοντας θα φωτογραφίζονται και πάλι μετά το τέλος μιας επόμενης συνόδου. Όλα προς δόξαν της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
*Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας