Γιάννης Νικολόπουλος
Τα ευρύτερα ακροατήρια πλέον και άκουσαν και είδαν – το μόνο που λείπει από το επικοινωνιακό σόου της πρωθυπουργικής καμαρίλας είναι ένας Τσίπρας με γραβάτα, και μάλιστα κόκκινη, σαν πράξη αντίστασης που έλεγε και ένας προκάτοχος του, τρομάρα του.
Ακόμη, βέβαια, δεν έχουν νιώσει (τα ευρύτερα ακροατήρια). Ως πότε, όμως, θα πορευόμαστε σε αυτή την χώρα και την κοινωνία με μια σημαντική αν όχι πλειοψηφική και κατά κανόνα ΟΦΑ πληθυσμιακή κατηγορία να υποδύεται τους άπιστους Θωμάδες και να περιμένει τι ακριβώς; Τον κλητήρα με την έξωση ανά χείρας και τα ΜΑΤ συνοδεία, προκειμένου να επιβάλουν βίαια την κατάσχεση της πρώτης κατοικίας; Τον κόφτη να αναλάβει δράση, βγάζοντας αργά και βασανιστικά το δέρμα από τον μισθωτό και τον συνταξιούχο – αν και εφόσον βέβαια θα ευαρεστούνται είτε το κράτος είτε ο εκάστοτε εργοδότης να αποδίδουν και μισθό και σύνταξη στην ώρα τους; Τον Πιτσιόρλα, να χαριεντίζεται με πόσους κινέζους, ρώσους, γάλλους, γερμανούς, αμερικανούς, έλληνες μετατράπες και μαυραγορίτες της δημόσιας περιουσίας; Τον επόμενο κατάλογο με πάναμα-σιγκαπούρη-ελβετία-παρθένες νήσοι-κέημαν-λουξεμβούργο-ντέλαγουερ-γερμανία-νεβάδα πέηπερς όπου θα βρίσκονται καταχωρισμένοι γνωστοί «συνδικαλιστές», όπως ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θεόδωρος Φέσσας συν γυναιξί, επιφανείς συνταξιούχοι, όπως ο πρώην πρόεδρος του ΟΣΦΠ, Σωκράτης Κόκκαλης και διάσημοι κρατικοδίαιτοι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι, όπως ο Σταύρος Παπασταύρου;
Τα ευρύτερα ακροατήρια και άκουσαν και είδαν. Έναν πρωθυπουργό να προσγειώνεται, πρόσκαιρα, από τα σύννεφα της οίησης και να γίνεται ο κομιστής του μνημονίου διαρκείας. Λιτότητα χωρίς τέλος, καπιταλισμός χωρίς αυταπάτες. Η κρίση, όντως, ήταν ευκαιρία. Να επιβληθεί η νέα κοινωνική τάξη πραγμάτων, βαρβαρότητα για τους πολλούς, κέρδη για τους λίγους, εξαθλίωση για τους πολλούς, πλούτος για τους λίγους, φορολογική επιδρομή για τους πολλούς, φορολογική ασυλία για τους λίγους, χρεοδουλεία για τους πολλούς, χρεοκερδοσκοπία για τους λίγους.
Τα ευρύτερα ακροατήρια και άκουσαν και είδαν. Το πως αντιλαμβάνεται ο πάλαι ποτέ πρώτος στο αριστεροχώρι, τον ρόλο του στη μνημονιοχώρα – διαχείριση με φτηνούς επικοινωνιακούς όρους και κόλπα ταχυδακτυλουργού τρίτης διαλογής, τεχνητή πόλωση και ένταση για τη διαπλοκή που όλο πολεμιέται και όλο θεριεύει, καταστολή από τα ΜΑΤ και χημικός πόλεμος στα συλλαλητήρια, στρατόπεδα για τους πρόσφυγες και ευρωπαϊκά κονδύλια σε στρατιωτικούς, ΜΚΟ και σκοτεινές εταιρίες σεκιούριτι και κέτερινγκ και πολλή λιτότητα, λιτότητα μέχρις εσχάτων φυσικών και ψυχολογικών αντοχών των θυμάτων της. Και φυσικά, ψέμα με την οκά... Μνημόνιο 1/2 έως τις 24 του Μάη και ο «κόφτης» αρχίζει να δουλεύει για το υπόλοιπό 1/2 ναι μεν από το 2017 αλλά αναδρομικά από τα τέλη Δεκεμβρίου τρέχοντος και για όσα επόμενα χρόνια δεν θα αποτινάσσεται το καθεστώς επιτροπείας, χρεοδουλοπαροικίας και ταξικής επιδρομής των εγχώριων και των ξένων αστικών δυνάμεων.
Τι απομένει να ακούσουν και να δουν τα ευρύτερα ακροατήρια και οι άπιστοι Θωμάδες του δυσοίωνου μέλλοντος; Αφενός, την επισημοποίηση της σύμπραξης του όλου των κοινοβουλευτικών, μνημονιακών δυνάμεων εναντίον των υποτελών τάξεων στη μοναδική εκκρεμότητα που παραμένει ανοικτή, τη συνταγματοποίηση του μνημονίου μέσω μιας αυταρχικής, αντιδημοκρατικής, σφόδρα αντικοινωνικής και εξόχως εμπορευματοποιημένης αναθεώρησης του Συντάγματος – την έχει προσυπογράψει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ είναι το πεδίο εκείνο που θα του επιτρέψει να κόψει τις πρόσφατες «παλαβομάρες» για εκλογές και να επιστρέψει στην «κανονικότητα» και την «νομιμοφροσύνη» του υπάρχοντος, κοινοβουλευτικού στάτους κβο. Και αφετέρου, έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό αλά εγκόλπιο πολιτικής Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, δομικό, πολυμελή, δημοσιοσχεσίτικο – τσάμπα πήραν διαβεβαιώσεις τόσοι και τόσοι πασχαλιάτικα προκειμένου να βάλουν πλάτη και να κόψουν τις κρυφές και λιγότερο κρυφές γκρίνιες δεξιά και αριστερά για το ασφαλιστικό και τα πιο νέα μέτρα; Από το αριστεροχώρι στη μνημονιοχώρα, μια τροχήλατη υπουργική καρέκλα δρόμος.
Ακόμη, βέβαια, δεν έχουν νιώσει (τα ευρύτερα ακροατήρια). Ως πότε, όμως, θα πορευόμαστε σε αυτή την χώρα και την κοινωνία με μια σημαντική αν όχι πλειοψηφική και κατά κανόνα ΟΦΑ πληθυσμιακή κατηγορία να υποδύεται τους άπιστους Θωμάδες και να περιμένει τι ακριβώς; Τον κλητήρα με την έξωση ανά χείρας και τα ΜΑΤ συνοδεία, προκειμένου να επιβάλουν βίαια την κατάσχεση της πρώτης κατοικίας; Τον κόφτη να αναλάβει δράση, βγάζοντας αργά και βασανιστικά το δέρμα από τον μισθωτό και τον συνταξιούχο – αν και εφόσον βέβαια θα ευαρεστούνται είτε το κράτος είτε ο εκάστοτε εργοδότης να αποδίδουν και μισθό και σύνταξη στην ώρα τους; Τον Πιτσιόρλα, να χαριεντίζεται με πόσους κινέζους, ρώσους, γάλλους, γερμανούς, αμερικανούς, έλληνες μετατράπες και μαυραγορίτες της δημόσιας περιουσίας; Τον επόμενο κατάλογο με πάναμα-σιγκαπούρη-ελβετία-παρθένες νήσοι-κέημαν-λουξεμβούργο-ντέλαγουερ-γερμανία-νεβάδα πέηπερς όπου θα βρίσκονται καταχωρισμένοι γνωστοί «συνδικαλιστές», όπως ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θεόδωρος Φέσσας συν γυναιξί, επιφανείς συνταξιούχοι, όπως ο πρώην πρόεδρος του ΟΣΦΠ, Σωκράτης Κόκκαλης και διάσημοι κρατικοδίαιτοι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι, όπως ο Σταύρος Παπασταύρου;
Τα ευρύτερα ακροατήρια και άκουσαν και είδαν. Έναν πρωθυπουργό να προσγειώνεται, πρόσκαιρα, από τα σύννεφα της οίησης και να γίνεται ο κομιστής του μνημονίου διαρκείας. Λιτότητα χωρίς τέλος, καπιταλισμός χωρίς αυταπάτες. Η κρίση, όντως, ήταν ευκαιρία. Να επιβληθεί η νέα κοινωνική τάξη πραγμάτων, βαρβαρότητα για τους πολλούς, κέρδη για τους λίγους, εξαθλίωση για τους πολλούς, πλούτος για τους λίγους, φορολογική επιδρομή για τους πολλούς, φορολογική ασυλία για τους λίγους, χρεοδουλεία για τους πολλούς, χρεοκερδοσκοπία για τους λίγους.
Τα ευρύτερα ακροατήρια και άκουσαν και είδαν. Το πως αντιλαμβάνεται ο πάλαι ποτέ πρώτος στο αριστεροχώρι, τον ρόλο του στη μνημονιοχώρα – διαχείριση με φτηνούς επικοινωνιακούς όρους και κόλπα ταχυδακτυλουργού τρίτης διαλογής, τεχνητή πόλωση και ένταση για τη διαπλοκή που όλο πολεμιέται και όλο θεριεύει, καταστολή από τα ΜΑΤ και χημικός πόλεμος στα συλλαλητήρια, στρατόπεδα για τους πρόσφυγες και ευρωπαϊκά κονδύλια σε στρατιωτικούς, ΜΚΟ και σκοτεινές εταιρίες σεκιούριτι και κέτερινγκ και πολλή λιτότητα, λιτότητα μέχρις εσχάτων φυσικών και ψυχολογικών αντοχών των θυμάτων της. Και φυσικά, ψέμα με την οκά... Μνημόνιο 1/2 έως τις 24 του Μάη και ο «κόφτης» αρχίζει να δουλεύει για το υπόλοιπό 1/2 ναι μεν από το 2017 αλλά αναδρομικά από τα τέλη Δεκεμβρίου τρέχοντος και για όσα επόμενα χρόνια δεν θα αποτινάσσεται το καθεστώς επιτροπείας, χρεοδουλοπαροικίας και ταξικής επιδρομής των εγχώριων και των ξένων αστικών δυνάμεων.
Τι απομένει να ακούσουν και να δουν τα ευρύτερα ακροατήρια και οι άπιστοι Θωμάδες του δυσοίωνου μέλλοντος; Αφενός, την επισημοποίηση της σύμπραξης του όλου των κοινοβουλευτικών, μνημονιακών δυνάμεων εναντίον των υποτελών τάξεων στη μοναδική εκκρεμότητα που παραμένει ανοικτή, τη συνταγματοποίηση του μνημονίου μέσω μιας αυταρχικής, αντιδημοκρατικής, σφόδρα αντικοινωνικής και εξόχως εμπορευματοποιημένης αναθεώρησης του Συντάγματος – την έχει προσυπογράψει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ είναι το πεδίο εκείνο που θα του επιτρέψει να κόψει τις πρόσφατες «παλαβομάρες» για εκλογές και να επιστρέψει στην «κανονικότητα» και την «νομιμοφροσύνη» του υπάρχοντος, κοινοβουλευτικού στάτους κβο. Και αφετέρου, έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό αλά εγκόλπιο πολιτικής Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, δομικό, πολυμελή, δημοσιοσχεσίτικο – τσάμπα πήραν διαβεβαιώσεις τόσοι και τόσοι πασχαλιάτικα προκειμένου να βάλουν πλάτη και να κόψουν τις κρυφές και λιγότερο κρυφές γκρίνιες δεξιά και αριστερά για το ασφαλιστικό και τα πιο νέα μέτρα; Από το αριστεροχώρι στη μνημονιοχώρα, μια τροχήλατη υπουργική καρέκλα δρόμος.