Κατερίνα Γκαράνη
Όλοι γνώριζαν, όλοι ψήφισαν, όλοι μαζί παρέδωσαν τα πάντα-Από το 2012 νομοθετούσαν για την διακυβέρνηση της χώρας από τις Βρυξέλλες.
Το έγκλημα για τον "Διορθωτικό Μηχανισμό"ή αλλιώς "κόφτη"έχει τις ρίζες του από την μνημονιακή κυβέρνηση του 2012, την δυνάμωσή του τον Ιούνιο του 2014, την ισχύ του ως συνταγματικός νόμος με την ψήφιση του Μνημονίου 3 από όλους τους φιλοευρωπαϊστές βουλευτές και την πλήρη εφαρμογή του από την επόμενη αξιολόγηση των δανειστών. Στο ενδιάμεσο όλες οι
κυβερνήσεις, ακόμα και η "πρώτη φορά Αριστερά"φύτεψαν το πραγματικό υπουργείο Οικονομικών που δεν είναι άλλο από το Δημοσιονομικό Συμβούλιο.
Όλα, λοιπόν, ξεκίνησαν όταν η Ε.Ε επέβαλλε στα κράτη της Ευρωζώνης και με δικαίωμα συμμετοχής των κρατών της Ε.Ε το "Μηχανισμό Στήριξης"το 2011, το γνωστόν πλέον ESM, και που έγινε νόμος του ελληνικού κράτους στις 28 Μαρτίου του 2012 με την υπερψήφιση από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ και είναι ο νόμος 4063/2012. Βάση αυτού του νόμου τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ μπορούν να θεσπίσουν μηχανισμό σταθερότητας ο οποίος θα ενεργοποιείται εφόσον κρίνεται απαραίτητο προκειμένου να διασφαλίζεται η σταθερότητα της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της. Δηλαδή, μπορεί να καεί οποιαδήποτε χώρα οικονομικά αν πρέπει να σωθεί το σύνολο των υπόλοιπων κρατών μελών της Ε.Ε.
Σε εκείνο το νόμο που πέρασε από την Βουλή υπήρχε και η εξής παρατήρηση: "Η παροχή τυχόν απαιτούμενης χρηματοοικονομικής συνδρομής δυνάμει του μηχανισμού θα υπόκειται σε αυστηρούς όρους". Τότε δεν είχαν γίνει ακόμη γνωστοί οι αυστηροί όροι και ο ESM θα έμπαινε στην Ελλάδα τρία χρόνια αργότερα με άλλη κυβέρνηση.
Το 2014 με την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ υψερψηφίζεται στην Βουλή το δεύτερο στάδιο της παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας με τον νόμο 4270/2014. Εκεί λοιπόν, ο "Διορθωτικός Μηχανισμός"γίνεται νόμος του ελληνικού κράτους και ξεκάθαρα με το άρθρο 38 ο διορθωτικός μηχανισμός ενεργοποιείται όταν παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις από το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο ή από την πορεία προσαρμογής προς αυτόν με βάση τα κριτήρια που προβλέπονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 6 του Κανονισμού (ΕΚ) 1466/1997.
Τον Αύγουστο του 2015 οι αρχηγοί των φιλομνημονιακών κομμάτων υπέγραψαν την λευκή επιταγή να φέρει ο πρωθυπουργός Τσίπρας Μνημόνιο Συνεργασίας με τον ESM αλλιώς θα "κατέρρεε η Ελλάδα". Εφόσον όλοι τους ως κυβέρνηση είχαν νομοθετήσει τα πάντα για τον ESM και ο Σύριζα ως αντιπολίτευση ψήφιζε κατά του Μηχανισμού, ο Σύριζα ως κυβέρνηση έφερε τον ESM στην χώρα ενεργοποιώντας τους ψηφισμένους από το 2012 νόμους πλήρους υποδούλωσης της Ελλάδας.
Στο Μνημόνιο Συνεργασίας που έφερε ο Τσίπρας υπήρχε και η εξής παράγραφος:
Ο διορθωτικός µηχανισµός συνίσταται στην κάλυψη της απόκλισης είτε µε περικοπή δαπανών είτε µε ανάληψη δράσεων για την ενίσχυση των εσόδων.
Η περικοπή δαπανών ή και η ενίσχυση των εσόδων θα εφαρµόζεται κατά σειρά προτεραιότητας:
α) στον φορέα ή τους φορείς από τον οποίο προέρχεται η απόκλιση,
β) σε οποιονδήποτε από τους φορείς που ανήκουν στον ίδιο υποτοµέα και που εποπτεύονται από το ίδιο Υπουργείο µε εκείνον ή εκείνους από τον οποίο προέρχεται η απόκλιση,
γ) σε οποιονδήποτε από τους φορείς ανήκουν στον ίδιο υποτοµέα µε εκείνον ή εκείνους από τον οποίο προήλθε η απόκλιση ανεξαρτήτως εποπτεύοντος Υπουργείου και
δ) σε οποιονδήποτε φορέα αλλαγής του προϋπολογισμού που θα γίνεται με εισήγηση της κυβέρνησης ή φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
Σήμερα γίνεται μεγάλη κουβέντα για το ότι ο "κόφτης"θα μπαίνει σε λειτουργία με μία υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας ενώ η κυβερνητική εκπρόσωπος υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση θα παίρνει την απόφαση για τα νέα φορολογικά μέτρα που μπορεί να προκύψουν ή για τις μειώσεις δαπανών. "Η αλλαγή του προϋπολογισμού θα γίνεται με εισήγηση της κυβέρνησης", τόνισε η Όλγα Γεροβασίλη.
Σωστά το λέει, "εισήγηση"διότι τον "κόφτη"θα τον βάζει μπροστά το διορισμένο Δημοσιονομικό Συμβούλιο για το οποίο ο πρώην "αντιμνημονιακός"υπουργός Γιάννης Βαρουφάκης έπλεκε το εγκώμιο από τον Μάρτιο του 2015.
Το Μνημόνιο 3, που στην ουσία είναι μία συνεχής επιτήρηση και διοίκηση της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες μέσω του ESM (δεν χρειάζεται πλέον να ψηφίζεται Μνημόνιο κάθε φορά που η Ελλάδα θα παίρνει με το ζόρι δανεικά) τονίζει:
"Το Δηµοσιονοµικό Συµβούλιο εισηγείται στον Υπουργό Οικονοµικών ηµιαυτόµατα µέτρα περικοπής δαπανών σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους πρωτογενών πλεονασµάτων, και ειδικότερα µηνιαίων/τριµηνιαίων στόχων σύµφωνα µε το πρόγραµµα οικονοµικής προσαρµογής εξαιρουµένου του επενδυτικού σκέλους, οι οποίοι ορίζονται για όλους τους υποτοµείς της Κυβέρνησης".
Όχι απλά δεν υπάρχει λόγος να υφίσταται ελληνική βουλή αλλά δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν Υπουργεία εφόσον το Δημοσιονομικό Συμβούλιο των υπαλλήλων της Ε.Ε θα δίνει τις εντολές στους υπουργούς μαριονέτεςγια το τι θα κόβεται και από πού, έτσι ώστε να μην κινδυνεύσει η σταθερότητα της Ευρωζώνης και κατά συνέπεια και της Ε.Ε που έγινε νόμος του κράτους το 2012.
Ακόμη και ο μετέπειτα αντάρτης υπουργός Βαρουφάκης στην επιστολή του προς το Eurogroup στις 5 Μαρτίου του 2015 με την κυβέρνηση της "πρώτης φοράς αριστερά"έγραφε στον Γέρουν Ντάισελμπουμ για το πως θα πρέπει να λειτουργεί το Δημοσιονομικό Συμβούλιο στην Ελλάδα. "Σκοπός του Δημοσιονομικού Συμβουλίου είναι να ενεργεί ως ανεξάρτητο παρατηρητήριο, υποβοηθητικό της κυβερνητικής πολιτικής, ώστε να μπορεί να συμβάλει στην εξάλειψη μιας πιθανής τάσης για πρωτογενές έλλειμμα", έγραφε τότε ο "αντιμνημονιακός"κ. Βαρουφάκης (εδώ η επιστολή του). Το υποβοηθητικό μετατράπηκε σε Μονάρχη από την πίσω πόρτα...
Το άρθρο 3 παράγραφος 25 του Μνημονίου 3 που ψηφίστηκε από όλα τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα στην Βουλή (που σήμερα κάνουν ότι οργίζονται με τις αποφάσεις της κυβέρνησης) λέει ξεκάθαρα ότι το Δημοσιονομικό Συμβούλιο κυβερνά την χώρα:
"Σε περίπτωση κατά την οποία σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης εµφανίζονται σηµαντικές αποκλίσεις από τον τριµηνιαίο στόχο, οι οποίες δεν αποδίδονται σε εξαιρετικές περιστάσεις, κατά την έννοια της περίπτωσης θ΄ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014, ενεργοποιείται διορθωτικός µηχανισµός ύστερα από σχετική γνώµη του Δηµοσιονοµικού Συµβουλίου".
κυβερνήσεις, ακόμα και η "πρώτη φορά Αριστερά"φύτεψαν το πραγματικό υπουργείο Οικονομικών που δεν είναι άλλο από το Δημοσιονομικό Συμβούλιο.
Όλα, λοιπόν, ξεκίνησαν όταν η Ε.Ε επέβαλλε στα κράτη της Ευρωζώνης και με δικαίωμα συμμετοχής των κρατών της Ε.Ε το "Μηχανισμό Στήριξης"το 2011, το γνωστόν πλέον ESM, και που έγινε νόμος του ελληνικού κράτους στις 28 Μαρτίου του 2012 με την υπερψήφιση από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ και είναι ο νόμος 4063/2012. Βάση αυτού του νόμου τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ μπορούν να θεσπίσουν μηχανισμό σταθερότητας ο οποίος θα ενεργοποιείται εφόσον κρίνεται απαραίτητο προκειμένου να διασφαλίζεται η σταθερότητα της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της. Δηλαδή, μπορεί να καεί οποιαδήποτε χώρα οικονομικά αν πρέπει να σωθεί το σύνολο των υπόλοιπων κρατών μελών της Ε.Ε.
Σε εκείνο το νόμο που πέρασε από την Βουλή υπήρχε και η εξής παρατήρηση: "Η παροχή τυχόν απαιτούμενης χρηματοοικονομικής συνδρομής δυνάμει του μηχανισμού θα υπόκειται σε αυστηρούς όρους". Τότε δεν είχαν γίνει ακόμη γνωστοί οι αυστηροί όροι και ο ESM θα έμπαινε στην Ελλάδα τρία χρόνια αργότερα με άλλη κυβέρνηση.
Το 2014 με την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ υψερψηφίζεται στην Βουλή το δεύτερο στάδιο της παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας με τον νόμο 4270/2014. Εκεί λοιπόν, ο "Διορθωτικός Μηχανισμός"γίνεται νόμος του ελληνικού κράτους και ξεκάθαρα με το άρθρο 38 ο διορθωτικός μηχανισμός ενεργοποιείται όταν παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις από το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο ή από την πορεία προσαρμογής προς αυτόν με βάση τα κριτήρια που προβλέπονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 6 του Κανονισμού (ΕΚ) 1466/1997.
Τον Αύγουστο του 2015 οι αρχηγοί των φιλομνημονιακών κομμάτων υπέγραψαν την λευκή επιταγή να φέρει ο πρωθυπουργός Τσίπρας Μνημόνιο Συνεργασίας με τον ESM αλλιώς θα "κατέρρεε η Ελλάδα". Εφόσον όλοι τους ως κυβέρνηση είχαν νομοθετήσει τα πάντα για τον ESM και ο Σύριζα ως αντιπολίτευση ψήφιζε κατά του Μηχανισμού, ο Σύριζα ως κυβέρνηση έφερε τον ESM στην χώρα ενεργοποιώντας τους ψηφισμένους από το 2012 νόμους πλήρους υποδούλωσης της Ελλάδας.
Στο Μνημόνιο Συνεργασίας που έφερε ο Τσίπρας υπήρχε και η εξής παράγραφος:
Ο διορθωτικός µηχανισµός συνίσταται στην κάλυψη της απόκλισης είτε µε περικοπή δαπανών είτε µε ανάληψη δράσεων για την ενίσχυση των εσόδων.
Η περικοπή δαπανών ή και η ενίσχυση των εσόδων θα εφαρµόζεται κατά σειρά προτεραιότητας:
α) στον φορέα ή τους φορείς από τον οποίο προέρχεται η απόκλιση,
β) σε οποιονδήποτε από τους φορείς που ανήκουν στον ίδιο υποτοµέα και που εποπτεύονται από το ίδιο Υπουργείο µε εκείνον ή εκείνους από τον οποίο προέρχεται η απόκλιση,
γ) σε οποιονδήποτε από τους φορείς ανήκουν στον ίδιο υποτοµέα µε εκείνον ή εκείνους από τον οποίο προήλθε η απόκλιση ανεξαρτήτως εποπτεύοντος Υπουργείου και
δ) σε οποιονδήποτε φορέα αλλαγής του προϋπολογισμού που θα γίνεται με εισήγηση της κυβέρνησης ή φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
Σήμερα γίνεται μεγάλη κουβέντα για το ότι ο "κόφτης"θα μπαίνει σε λειτουργία με μία υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας ενώ η κυβερνητική εκπρόσωπος υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση θα παίρνει την απόφαση για τα νέα φορολογικά μέτρα που μπορεί να προκύψουν ή για τις μειώσεις δαπανών. "Η αλλαγή του προϋπολογισμού θα γίνεται με εισήγηση της κυβέρνησης", τόνισε η Όλγα Γεροβασίλη.
Σωστά το λέει, "εισήγηση"διότι τον "κόφτη"θα τον βάζει μπροστά το διορισμένο Δημοσιονομικό Συμβούλιο για το οποίο ο πρώην "αντιμνημονιακός"υπουργός Γιάννης Βαρουφάκης έπλεκε το εγκώμιο από τον Μάρτιο του 2015.
Το Μνημόνιο 3, που στην ουσία είναι μία συνεχής επιτήρηση και διοίκηση της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες μέσω του ESM (δεν χρειάζεται πλέον να ψηφίζεται Μνημόνιο κάθε φορά που η Ελλάδα θα παίρνει με το ζόρι δανεικά) τονίζει:
"Το Δηµοσιονοµικό Συµβούλιο εισηγείται στον Υπουργό Οικονοµικών ηµιαυτόµατα µέτρα περικοπής δαπανών σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους πρωτογενών πλεονασµάτων, και ειδικότερα µηνιαίων/τριµηνιαίων στόχων σύµφωνα µε το πρόγραµµα οικονοµικής προσαρµογής εξαιρουµένου του επενδυτικού σκέλους, οι οποίοι ορίζονται για όλους τους υποτοµείς της Κυβέρνησης".
Όχι απλά δεν υπάρχει λόγος να υφίσταται ελληνική βουλή αλλά δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν Υπουργεία εφόσον το Δημοσιονομικό Συμβούλιο των υπαλλήλων της Ε.Ε θα δίνει τις εντολές στους υπουργούς μαριονέτεςγια το τι θα κόβεται και από πού, έτσι ώστε να μην κινδυνεύσει η σταθερότητα της Ευρωζώνης και κατά συνέπεια και της Ε.Ε που έγινε νόμος του κράτους το 2012.
Ακόμη και ο μετέπειτα αντάρτης υπουργός Βαρουφάκης στην επιστολή του προς το Eurogroup στις 5 Μαρτίου του 2015 με την κυβέρνηση της "πρώτης φοράς αριστερά"έγραφε στον Γέρουν Ντάισελμπουμ για το πως θα πρέπει να λειτουργεί το Δημοσιονομικό Συμβούλιο στην Ελλάδα. "Σκοπός του Δημοσιονομικού Συμβουλίου είναι να ενεργεί ως ανεξάρτητο παρατηρητήριο, υποβοηθητικό της κυβερνητικής πολιτικής, ώστε να μπορεί να συμβάλει στην εξάλειψη μιας πιθανής τάσης για πρωτογενές έλλειμμα", έγραφε τότε ο "αντιμνημονιακός"κ. Βαρουφάκης (εδώ η επιστολή του). Το υποβοηθητικό μετατράπηκε σε Μονάρχη από την πίσω πόρτα...
Το άρθρο 3 παράγραφος 25 του Μνημονίου 3 που ψηφίστηκε από όλα τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα στην Βουλή (που σήμερα κάνουν ότι οργίζονται με τις αποφάσεις της κυβέρνησης) λέει ξεκάθαρα ότι το Δημοσιονομικό Συμβούλιο κυβερνά την χώρα:
"Σε περίπτωση κατά την οποία σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης εµφανίζονται σηµαντικές αποκλίσεις από τον τριµηνιαίο στόχο, οι οποίες δεν αποδίδονται σε εξαιρετικές περιστάσεις, κατά την έννοια της περίπτωσης θ΄ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014, ενεργοποιείται διορθωτικός µηχανισµός ύστερα από σχετική γνώµη του Δηµοσιονοµικού Συµβουλίου".