Στις 9 Ιουνίου έχει ορισθεί στη Θεσσαλονίκη η δίκη των 21 κατοίκων για την υπόθεση του εμπρησμού των Σκουριών, και όπως είναι φυσικό οι πάντες ετοιμαζόμαστε να είμαστε κοντά τους. Αυτή τη χρονική στιγμή από την Εισαγγελία Πολυγύρου εστάλη κλήση για να παρασταθεί στις 9 Ιουνίου στο ακροατήριο του Πολυγύρου ο μπάρμπα-Θόδωρος Καραβασιλικός, κάτοικος Μεγάλης Παναγίας.Δεν θα ασχοληθώ με την ορισθείσα ημερομηνία, ούτε αν έγινε τυχαία ή εξυπηρετεί κάποια σκοπιμότητα. Με το παρόν άρθρο μας θέλουμε μόνο να υπενθυμίσουμε τι ακριβώς έκανε ο «εγκληματίας» μπάρμπα-Θόδωρος.
Κατ’ αρχήν για όσους δεν τον γνωρίζουν, ο μπάρμπα-Θόδωρος είναι ένας απλός φιλήσυχος και φιλότιμος κάτοικος της Μ. Παναγίας, που χαίρει της εκτιμήσεως και αγάπης όλων μας. Είναι 76 ετών και η ζωή του είναι άμεσα συνυφασμένη με το δάσος του Κακάβου, αφού από πολύ μικρός (12 ετών), ζούσε σ’αυτό το δάσος, κοιμόταν σ’ αυτό το δάσος όπου φύλαγε το κοπάδι με τις αγελάδες τους.
Έμεινε ορφανός από πατέρα όταν ήταν παιδί ακόμα και συνέχισε επί πολλά χρόνια, μαζί με τον αδελφό του πατέρα του, την ποίμανση των αγελάδων στον Κάκαβο (όπου βρίσκονται και οι Σκουριές). Γνωρίζει πού βρίσκεται η κάθε πηγή, πού υπάρχει υπεραιωνόβια δρυς ή οξιά, και που λέει ο λόγος πού κοιμάται το αγριογούρουνο κι όταν ξυπνήσει, από ποιο ραχώνι θα περάσει. Τα δύο παιδιά του είναι δασεργάτες και ανήκουν στον Δασικό Συνεταιρισμό της Μεγάλης Παναγίας και ζουν κι αυτά από το δάσος του Κακάβου.
Γεγονός είναι ότι μπαρμπα-Θόδωρος και Κάκαβος, είναι ένα. Όταν οι πολιτικοί μας που κατέστρεψαν και ξεπούλησαν την Ελλάδα αποφάσισαν να ξεπουλήσουν και να καταστρέψουν και τον Κάκαβο, ο μπάρμπα-Θόδωρος πικράθηκε πολύ, και παρ’ ότι είχε κάποια αναπηρία στο ένα του πόδι από κάποιο παλαιό ατύχημα σε αγροτικό μηχάνημα και παρά την ηλικία του, δεν κάθισε στο σπίτι, στο καφενείο.
Ως γέρων στην ηλικία έδινε το παράδειγμα σε όλους εμάς τους νεώτερους, συμμετείχε σε όλες τις διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις των κατοίκων με φιλήσυχο πάντα τρόπο, ήταν μπροστά στις πορείες και με το τραγούδι του μέσα στις πανύψηλες οξιές του Κακάβου μετέδιδε το κέφι, τη χαρά και την ευδιαθεσία.
Την Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013 οι κάτοικοι της Μεγάλης Παναγίας ακούγοντας ότι ο ανακριτής έλαβε απόφαση να προφυλακισθούν και οι άλλοι δύο Ιερισσιώτες από τους 21 (ο Σ… και ο Ι…), αμέσως εκφράζοντας τη δίκαιη αλληλεγγύη τους, βγήκαν περί τους 50 κατοίκους (οι άλλοι ανέβηκαν στο βουνό) στην είσοδο της Μεγάλης Παναγίας, όπου βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Ελευθερίου (και αυτό ήταν συμβολικό ώστε ο αγ. Ελευθέριος να τους ελευθερώσει), και διαμαρτύροντο ειρηνικά.
Και φυσικά εκεί ήταν και ο ηλικιωμένος στο σώμα, αλλά παλληκάρι στην ψυχή μπάρμπα-Θόδωρος, ο οποίος απλά συμπαραστεκόταν στους δύο εκ των 21 που προφυλακίζοντο και συμμετείχε καθήμενος στην άκρη του δρόμου σε ένα παγκάκι λόγω της αναπηρίας του. Το δόγμα «με κάθε κόστος», αμέσως γι’αυτά τα 50 άτομα έστειλε διμοιρίες των ΜΑΤ, έναν ολόκληρο «στρατό» από δυνάμεις καταστολής, ώστε να τιμωρήσουν αυτούς που διαμαρτύροντο για την προφυλάκιση των συντοπιτών τους.
Οι δυνάμεις καταστολής άρχισαν τον συνήθη «πόλεμο» με τη ρίψη κροτίδων και χημικών. Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι διαμαρτυρόμενοι ξεκίνησαν να τρέχουν για να μπορέσουν να αναπνεύσουν από τα δακρυγόνα.
Ο μπάρμπα-Θόδωρος όμως, λόγω της αναπηρίας του, με το σακατεμένο του πόδι δεν μπορούσε να αποχωρήσει για να μην πάθει ασφυξία από τα δακρυγόνα και οι δυνάμεις καταστολής, εφαρμόζοντας το τυπικό της «ζούγκλας» (όπου τα «θηρία» παρατηρούν ποια αντιλόπη είναι γέρικη ή κουτσαίνει), έπεσαν πάνω στον μπάρμπα-Θόδωρο επτά άνδρες των ΜΑΤ και όλως αναιτίως τον ξυλοκόπησαν άγρια, του επέφεραν κακώσεις στο κεφάλι, τον χτυπούσαν με γροθιές στα μάτια, στο κεφάλι και σε όλο του το σώμα.
Ήταν ο μόνος που συνέλαβαν και λόγω των κτυπημάτων τον μετέφεραν κατ’ ευθείαν στο νοσοκομείο Πολυγύρου, όπου νοσηλεύθηκε. Τις πρώτες ημέρες φρουρούσε τον θάλαμό του η ασφάλεια και δεν άφηναν κανέναν να τον επισκεφθεί ούτε επέτρεψαν σε κανέναν να φωτογραφίσει την κατάσταση του προσώπου του με τα κτυπήματα, τις εκχυμώσεις, μελανιές κ.λ.π.
Η κατηγορία που του καταλόγισαν ήταν η γνωστή: «Αντίσταση κατά της αρχής». Δείτε την ανωτέρω φωτογραφία των διμοιριών των ΜΑΤ και ως λογικά άτομα, αναλογισθείτε αν ο μόνος άνθρωπος που ήταν υπερήλικας, ανάπηρος και που κάθισε και τον συνέλαβαν όταν όλοι οι άλλοι είχαν φύγει, αν είχε τη δυνατότητα ανθρωπίνως να αντισταθεί σε όλο αυτό τον «στρατό» των δυνάμεων καταστολής, που ήταν οπλισμένος και έριχνε χημικά και δακρυγόνα που σου έκοβαν την ανάσα και σε γονάτιζαν. Αυτά μπορούν να συμβούν μόνο στην Ελλάδα της διαφθοράς, όπου η εταιρεία επισήμως ανακοινώνει διά μέσου των εφημερίδων ότι είναι οικονομικός χορηγός των σωμάτων ασφαλείας. Τι να κάνουν οι χορηγούμενοι;
Πρέπει να δείξουν ότι κάνουν το ηθικό τους καθήκον. Όταν συλλαμβάνουν κάποιον αδίστακτο δολοφόνο, προσπαθούν να σεβαστούν τα δικαιώματά του, να μην τον κακοποιήσουν, να ενημερώσουν τον δικηγόρο του, να… να… να…
Εδώ σε γεροντάκι ανάπηρο που διαδηλώνει την αλληλεγγύη του στους συντοπίτες του που προφυλακίζονται, πέφτουν πάνω του οι άνδρες των δυνάμεων καταστολής, τον ξυλοκοπούν αγρίως και τον στέλνουν στο νοσοκομείο, χωρίς καν να γίνει ΕΔΕ. Βλέπετε, υπάρχει στην περίπτωσή μας εδώ, χορηγός. Στο νοσοκομείο παρέμεινε έξι ημέρες. Οι κάτοικοι προέβησαν σε διαδήλωση και συμπαράσταση κάτω από το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο μπάρμπα-Θόδωρος, και ο μπάρμπα-Θόδωρος βγήκε στο μπαλκόνι και χαιρέτησε τους διαδηλωτές.
Εμείς τον επισκεφθήκαμε και τον φωτογραφήσαμε (όταν έληξε η απαγόρευση από την ασφάλεια) και του πήραμε συνέντευξη μέσα στο νοσοκομείο του Πολυγύρου, την οποία σας παραθέτουμε κατωτέρω (φυσικά με την επιμέλεια των ιατρών οι μώλωπες, οι εκχυμώσεις κ.λ.π. είχαν υποχωρήσει αρκετά, αλλά οι κακώσεις φαίνονται. Επίσης και τα μάτια του που είχαν αρχικά πρηστεί από το άγριο γρονθοκόπημα, είχαν πλέον ξεπρηστεί αρκετά και μπορούσε να τα ανοίγει).
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί ένα πολύ μικρό αφιέρωμα στη μεγάλη καρδιά του μπάρμπα-
Θόδωρου.
vasilinos