ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 12.000 ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Στη δυσκολότερη καμπή της, η ελληνική οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα από τα μεγαλύτερα πιθανά κανόνια στην Ιστορία του επιχειρείν. Η αγορά παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις για την διάσωση ή την οριστική χρεοκοπία της πάλαι ποτέ πανίσχυρης αλυσίδας σούπερ μάρκετ Μαρινόπουλος καθώς το μέγεθος της διακύβευσης είναι πρωτόγνωρο: αφορά άμεσα πάνω από 11.000 εργαζόμενους της εταιρείας και πολλούς περισσότερους στη βιομηχανία, αφορά χιλιάδες προμηθευτές μεταξύ των οποίων μεγάλες και πολλές μικρότερες επιχειρήσεις, τις τέσσερις συστημικές τράπεζες και το ίδιο το Δημόσιο.
Η Μαρινόπουλος δεν έχει χαρακτηριστεί τυχαία η δυνάμει Lehman Brothers της Ελλάδας. Τα χρέη της ξεπερνούν τα 1,3 δισ. ευρώ ή το 1% του ελληνικού ΑΕΠ και από αυτά τα 722 εκατ. ευρώ είναι οφειλές σε προμηθευτές, μέσω των οποίων για χρόνια η Μαρινόπουλος χρηματοδοτούσε την θέση της στην αγορά καθυστερώντας την εξόφλησή τους. Αν συμβεί το «ατύχημα» οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες για την πραγματική οικονομία και το ντόμινο που θα ακολουθήσει για εκατοντάδες προμηθευτές της, αναπόφευκτο. Κυβέρνηση και πιστωτές επιχειρούν να αποτρέψουν την χρεοκοπία. Σήμερα έχει προγραμματιστεί νέα σύσκεψη υπό τον Α. Φλαμπουράρη με τη συμμετοχή μεταξύ άλλων της διοίκησης της Σκλαβενίτης, του υφυπουργού Εργασίας Π. Νεφελούδη, και τις πιστώτριες τράπεζες.
Την ερχόμενη Παρασκευή 1 Ιουλίου θα παιχτεί ένα στοίχημα δισεκατομμυρίων στο Πολυμελές Πρωτοδικείο καθώς θα κριθεί αν το Δικαστήριο θα δώσει το «φιλί της ζωής» στην Μαρινόπουλος ή θα την βγάλει οριστικά την εταιρεία από την πρίζα. Η εταιρεία επί της ουσίας ζητά από το δικαστήριο να της παρασχεθεί η απαραίτητη νομική προστασία με την έκδοση διαταγής που θα απαγορεύει μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης εναντίον της μέχρι τις 16 Νοεμβρίου οπότε επιδιώκει να εκδικαστεί η κύρια αίτησή της για υπαγωγή στο άρθρο 99 προκειμένου να συνεχιστεί η τροφοδοσία των καταστημάτων και να αναζητήσει από κοινού λύσεις με τις τράπεζες και τους υπόλοιπους πιστωτές. Προσδοκά ότι στο μεσοδιάστημα θα μπορούσε να εμφανιστεί επενδυτής (π.χ Σκλαβενίτης ή άλλος) για να συζητήσει επί συγκεκριμένου σχεδίου. Αν το δικαστήριο δεν εγκρίνει την προστασία από τους πιστωτές, ο κίνδυνος «ξαφνικού θανάτου» και χρεοκοπίας είναι παραπάνω από υπαρκτός καθώς πολλοί προμηθευτές συνωστίζονται για να διεκδικήσουν τα λεφτά τους και τα αιτήματα πτώχευσης θα πέσουν βροχή.
Η ελληνική αγορά βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με έναν από τους χειρότερους εφιάλτες της. Η Μαρινόπουλος είχε κινδυνεύσει και άλλες φορές στο παρελθόν, ωστόσο είναι η πρώτη που βρίσκεται τόσο κοντά στη χρεοκοπία η οποία ακόμη και αν αποφευχθεί και δώσει στη θέση της σε λύσεις «εξυγίανσης», μπορεί να εξελιχθεί σε αλυσίδα πτωχεύσεων και οικονομικών προβλημάτων σε βάρος μικρών βιοτεχνιών, μεγάλων βιομηχανιών τροφίμων και εκατοντάδων εταιρειών που προμηθεύουν τη «Μαρινόπουλος» με προϊόντα και υπηρεσίες. Μεγάλη γαλακτοβιομηχανία της χώρας έχει, σύμφωνα με πληροφορίες ανεξόφλητες οφειλές άνω των 10 εκατ. ευρώ από την αλυσίδα, ενώ σε εταιρεία κρεάτων οι οφειλές φτάνουν τα 4-5 εκατ. ευρώ. Το πραγματικό πρόβλημα όμως είναι οι χιλιάδες μικροί προμηθευτές.
Ακόμη και αν βρεθεί κάποια λύση για τις τράπεζες και την εταιρεία μέσα από τον πτωχευτικό κώδικα, οι επιπτώσεις εκτιμάται πως θα είναι καταλυτικές για εκατοντάδες πάνω από 2.500 προμηθευτές της «Μαρινόπουλος» καθώς είναι αυτοί που σε κάθε περίπτωση θα κληθούν να πληρώσουν τα σπασμένα με «κούρεμα» οφειλών που μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 40-60%. Και αν οι μεγάλες ελληνικές και πολυεθνικές εταιρείες που εξακολουθούν να εφοδιάζουν τη «Μαρινόπουλος» (σ.σ. εκατοντάδες διέκοψαν λόγω χρεών), έχουν την οικονομική δυνατότητα να απορροφήσουν τους κραδασμούς από το «κούρεμα», είναι εξαιρετικά δύσκολο να πράξουν το ίδιο εκατοντάδες μικρότερες εταιρείες. Πολλές από αυτές μάλιστα έχουν δανειστεί κεφάλαια από τις τράπεζες για να ξεκινήσουν πάλι να παράγουν για λογαριασμό της «Μαρινόπουλος» και τώρα βρίσκονται μπροστά στο ενδεχόμενο και να μην πληρωθούν και να χρωστάνε στις τράπεζες.
ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Η αίτηση εξυγίανσης της ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ σύμφωνα με το άρθρο 106 β ενός εξαμβλωματικούΠτωχευτικού Κώδικα αποτελεί μια πραγματική τραγική εξέλιξη.
Είναι αδιανόητο πώς η μεγαλύτερη αλυσίδα τροφίμων στη χώρα με 500, περίπου, υποκαταστήματα,12.000 περίπου έμπειρους εργαζόμενους και με ένα ηχηρό όνομα στην αγορά και στους πολίτες, έφτασε σε αυτό το τραγικό σημείο.
Σύμφωνα με κύκλους της εταιρείας, η ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ έπεσε θύμα άγριων, εν μέσω κρίσης, εμπορικών τυχοδιωκτισμών και κυρίως ιδιοτελών ληστρικών κερδοσκοπικών πρακτικών τηςΔιοίκησης και των μεταλομετόχων.
Ένα σημαντικό μέρος της ευθύνης για το κατάντημα της εταιρείας φέρουν επίσης οι Τράπεζες με τις διαπλεκόμενες πελατειακές δανειοδοτήσεις τους αλλά και ηχηροί “επενδυτές” όπως ο πολυεθνικός όμιλος Carrefour, οι οποίοι τόσο πολύ εκθειάζονται ως σωτήρες της οικονομίας και ο οποίος όμιλοςCarrefour είχε το μοιραίο management της ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο.
Αυτήν την ώρα πρέπει μπορεί να διασωθεί η ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ με κύριο γνώμονα να διασωθούν όλες ανεξαιρέτως οι θέσεις εργασίας και να διατηρηθούν ανθρώπινες, αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις χωρίς τα γνωστά δουλεμπορικά έκτροπα.
Ούτε μια θέση εργασίας δεν πρέπει να χαθεί, ούτε ένας εργαζόμενος από τους 12.000 τηςΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ δεν πρέπει να μείνει στο δρόμο.
Αυτή την ώρα πρέπει άμεσα και ταχύτατα να γίνει αμερόληπτη έρευνα, να πληρώσουν τώρα όσοι διασπάθισαν το χρήμα της εταιρείας και να αναζητηθούν και αποδοθούν πλήρως και στο ακέραιοποινικές ευθύνες στους υπευθύνους.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να επιτρέψει να παιχτούν στη ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ τα γνωστά παιχνίδια σε βάρος των εργαζομένων και της επιχείρησης με βάση το απαράδεκτο Πτωχευτικό Δίκαιο, που κατά εγκληματικό τρόπο άλλαξε σε όφελος των ιδιωτών και των τραπεζών η νεομνημονιακή κυβέρνησηΤσίπρα.
Με βάση αυτό το εγκληματικό μνημονιακό Πτωχευτικό Δίκαιο, πρώτα διασφαλίζονται πλήρως και στο ακέραιο τα συμφέροντα των τραπεζών και στο τέλος οι εργαζόμενοι.
Αυτό το Πτωχευτικό Δίκαιο πρέπει αμέσως να αλλάξει.
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση οφείλει να παρέμβει με έκτακτη νομοθετική ρύθμιση ώστε η ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ μέχρι να υπάρξει οριστική λύση, να μείνει ανοιχτή υπό δημόσια διαχείριση όλων των θέσεων εργασίας και των εργασιακών σχέσεων.