Έφυγε ο ποιητής και μεταφραστής του Σεφέρη Ιβ Μπονφουά

Ι.

Στις τσουκνίδες και στις πέτρες.

Στα «αυστηρά μαθηματικά». Στα μισοφωτισμένα τρένα κάθε βράδυ. Στους χιονισμένους δρόμους κάτω από το άστρο του απείρου.

Πορευόμουν, περιπλανιόμουν. Κι οι λέξεις έβρισκαν με δυσκολία το δρόμο τους μέσα στη φοβερή σιωπή.

‒Στις λέξεις της υπομονής και της σωτηρίας.
ΙΙ.

Στην «Παναγία της εσπέρας». Στο μεγάλο πέτρινο τραπέζι πάνω απ’ τις μακάριες όχθες. Σε βήματα που συναντήθηκαν, ύστερα χώρισαν.

Στο χειμώνα πέρα από τον Άρνο. Στο χιόνι και στα τόσα βήματα. Στο παρεκλήσι Μπρανκάτσι, όταν νυχτώνει.

ΙV.

Και πάντοτε σε αποβάθρες της νύχτας, σε παμπ, σε μια φωνή που λέει Είμαι η λάμπα, Είμαι το λάδι.

Σ’ αυτήν τη φωνή που έσβησε από αναίτιο πυρετό.Στον γκρίζο κορμό του σφενταμιού. Σ’ έναν χορό. Σ’ αυτές τις δυο κάμαρες, τις όποιες κάμαρες, που κρατούν γερά τους θεούς ανάμεσά μας. 

[Από το βιβλίο Η αποθέωση του πραγματικού (Αφιέρωση, Αντι-Πλάτων, Οι τάφοι της Ραβέννας), που  κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη, σε μετάφραση του Χριστόφορου Λιοντάκη.

Ο Ιβ Μπονφουά, ένα από τα μεγάλα ονόματα της σύγχρονης ποίησης, κριτικός τέχνης και μεταφραστής, πέθανε σε ηλικία 93 ετών, όπως έγινε σήμερα γνωστό από το College de France όπου ήταν επίτιμος Καθηγητής.

Ο ποιητής, το όνομα του οποίου αναφέρθηκε πολλές φορές για το βραβείο Νόμπελ, απεβίωσε χθες Παρασκευή, διευκρίνισε η ίδια πηγή επιβεβαιώνοντας πληροφορίες του Τύπου. Στο Twitter, πολλοί θαυμαστές του απ'όλον τον κόσμο χαιρέτισαν τη μνήμη του παραθέτοντας στίχους του.
Συγγραφέας άνω των 100 βιβλίων, που έχουν μεταφραστεί σε τριάντα γλώσσες, είχε τιμηθεί στη Γαλλία το 1981 με το Μεγάλο Βραβείο Ποίησης της Ακαδημίας, το 1987 με το βραβείο Γκονκούρ για την ποίηση, ενώ το 1995 είχε κερδίσει το παγκόσμιο βραβείο Cino del Duca.

Είχε μεταφράσει το μεγαλύτερο μέρος των θεατρικών έργων του Σαίξπηρ, καθώς επίσης ποιήματα του Γέητς, του Πετράρχη και του Γιώργου Σεφέρη, του οποίου υπήρξε φίλος.
Ο Ιβ Μπονφουά γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1923 στην Τουρ, στην κεντροδυτική Γαλλία. Ο πατέρας του ήταν εργάτης στα εργαστήρια των σιδηροδρόμων και η μητέρα του ήταν δασκάλα. Από το 1943, έπειτα από σπουδές μαθηματικών, σπούδασε στο Παρίσι ιστορία της Φιλοσοφίας και των επιστημών με δασκάλους τους Γκαστόν Μπασλάρ και Ζαν Ιπολίτ.


Για ένα διάστημα εντάχθηκε στο κίνημα του σουρεαλισμού, όμως επέκρινε την αυτόματη γραφή ότι απομακρύνεται από το πραγματικό για να οικοδομήσει έναν κλειστό κόσμο σημάτων και εικόνων.

Το 1930 έγινε γνωστός με την έκδοση της συλλογής του «Η κίνηση και η ακινησία της Ντουβ», η οποία τον κατέταξε μεταξύ των μεγαλύτερων Γάλλων ποιητών. Άλλα έργα του είναι τα «Χθες βασίλευε η ερημιά» (1958), «Οι τάφοι της Ραβένας», «Πέρασμα και ακινησία της ροής», «Η αποθέωση του πραγματικού», ενώ είχε επίσης αναλύσει την ποίηση του Ρεμπώ...

naftemporiki.gr